dit ligt boven op de linnenkast in de gang.
Ga nu lekker zitten, wens iedereen een prettig weekend.
zo maar even..
dit ligt boven op de linnenkast in de gang.
Ga nu lekker zitten, wens iedereen een prettig weekend.
Dramatisch bezoek
In de afgelopen tijd heb ik van een oude eikenhouten kast een veilig nachthok gemaakt voor de kipjes.Niet te groot en niet te klein met een speciale kippen voeder en drink bak. Ze zitten er graag in want zelfs overdag wanneer het deurtje openstaat zitten ze gezellig met elkaar in de opening. De buiten ren had ik nog niet klaar. Dit leek mij in verband met de vele poezen en vossen in de omgeving toch een veilig gevoel. Dan kunnen ze als we thuis zijn los lopen en als ik weg ben toch buiten veilig in de ren zijn.
Jacco,s tweelingbroer kwam met een vriendelijk gebaar om enkele spullen van ons, die al lange tijd bij hun in de berging staan, naar ons toe te brengen in Hongarije. Dan konden ze samen een weekend met zijn tweeen door brengen, wat eigenlijk sinds ze volwassen zijn niet meer voorkwam.
Iets waar ze allebeide naar uitkeken. Ik zou dan op zondag samen met Jacco in onze auto mee terug rijden naar Nederland.
Op het laatste moment besloot zijn vrouw anders zodat zij en hun dochters en de hond mee kwamen.
Dus op zaterdagavond kwam het hele gezeldschap aan, Ze konden meteen aanschuiven aan de barbeque.
De volgende ochtend werd als eerste een tijdelijke ren gebouwd en zou een buurjongen de kipjes voeren. Vervolgens werd besloten dat de meegenomen spullen in de grote schuur, die achter op het land staat, zouden worden opgeslagen. Deze heeft een eigen toegangsweg zodat je met de auto of tractor in de schuur kan rijden. Zo gingen de beide mannen met de auto en aanhangwagen op weg.
Nu is het weer hier nog steeds nat. Zeg maar gewoon natter de nat nat nat. Zo nat is het in Hongarije sinds de weersberichten worden gemeten nog nooit geweest.En hier beginnen de problemen. De weg achter de schuur was door de zware regen behoorlijk beschadigd en in een uitwijk route kwam de auto vast te zitten.
De vrouw van Chris heeft een nogal victoriaanse levenshouding en vroeg aan mij om even polshoogte te nemen waarom de heren zo lang wegbleven. Bewapend met haar mobiel en een radium groene paraplu ging ik op weg. Net toen ik dacht:” ach die zijn wat anders gaan doen” zag ik ineens de grote zwarte PC Hoofdstraat tractor midden in de blubber staan. In een kruiwagen ben ik wat scheppen gaan halen en vervolgens werd er met ons drieeen hard geschept, getrokken en geduwd. We zaten alle drie compleet onder de blubber. Maar de auto zat vast.. en bleef vast.Terwijl wij drieen daar zo druk bezig waren kwamen de dochters vertellen dat hun hond achter de kipjes was aan gegaan en Sharon had doodgebeten. Langzaam veranderde het vrolijk begonnen familiebezoek in een drama.
Uiteindelijk is de auto los gekomen de spullen uitgeladen en bij het terug rijden...........kwam hij weer vast te zitten. Maar nu zo vast dat er een tractor er aan te pas moest komen om hem los te maken.Er is een boompje in een nieuw aangelegde perk kort gesnoeid om de auto weer van het land te krijgen.
En dit alles terwijl het regende en de tijd steeds maar verder tikte Jacco en ik moesten nog eens twaalf uur rijden om in Nederland te komen, waar Jacco de volgende ochtend een belangrijke bespreking had. De geplande vertrektijd in de vroege ochtend werd zo vetrekt tijd laat in de middag om 5 uur. Compleet oververmoeid en kapot kwamen we na een barre tocht met veel regen en wegopbrekingen s,ochtend even over 5 uur in Nederland aan.We hebben nog heel even kunnen slapen maar fit was anders. Jacco ging naar de bespreking en ik ging zijn appartement leegruimen die moest die dag worden opgeleverd. Ik was en week in Nederland om Jacco te helpen met het insettelen van zijn nieuwe appartement waar hij nu ook buiten kan zitten.Hij heeft daar nog geen internet dus was het even stil op mijn blog.
Wij beschouwen onze kippen toch als huisdieren. Zo ga ik er ook mee om. Ze zijn nu redelijk tam en eten uit de hand. je kunt ze oppakken en aaien. As je er zo mee omgaat zie je ook dat ze elk een eigen karakter hebben en zo hun eigenaardigheden. Sharon kwam er altijd heel hard aan lopen en trok dan haar rechterpoorje in en zat dan gelijk op haar poepertje.
Het leven gaat verder. Op ons dierenkerkhofje krijgt ze een plekje.
In de afgelopen tijd heb ik van een oude eikenhouten kast een veilig nachthok gemaakt voor de kipjes.Niet te groot en niet te klein met een speciale kippen voeder en drink bak. Ze zitten er graag in want zelfs overdag wanneer het deurtje openstaat zitten ze gezellig met elkaar in de opening. De buiten ren had ik nog niet klaar. Dit leek mij in verband met de vele poezen en vossen in de omgeving toch een veilig gevoel. Dan kunnen ze als we thuis zijn los lopen en als ik weg ben toch buiten veilig in de ren zijn. Jacco,s tweelingbroer kwam met een vriendelijk gebaar om enkele spullen van ons, die al lange tijd bij hun in de berging staan, naar ons toe te brengen in Hongarije. Dan konden ze samen een weekend met zijn tweeen door brengen, wat eigenlijk sinds ze volwassen zijn niet meer voorkwam.
Iets waar ze allebeide naar uitkeken. Ik zou dan op zondag samen met Jacco in onze auto mee terug rijden naar Nederland.
Op het laatste moment besloot zijn vrouw anders zodat zij en hun dochters en de hond mee kwamen.
Dus op zaterdagavond kwam het hele gezeldschap aan, Ze konden meteen aanschuiven aan de barbeque.
De volgende ochtend werd als eerste een tijdelijke ren gebouwd en zou een buurjongen de kipjes voeren. Vervolgens werd besloten dat de meegenomen spullen in de grote schuur, die achter op het land staat, zouden worden opgeslagen. Deze heeft een eigen toegangsweg zodat je met de auto of tractor in de schuur kan rijden. Zo gingen de beide mannen met de auto en aanhangwagen op weg.
Nu is het weer hier nog steeds nat. Zeg maar gewoon natter de nat nat nat. Zo nat is het in Hongarije sinds de weersberichten worden gemeten nog nooit geweest.En hier beginnen de problemen. De weg achter de schuur was door de zware regen behoorlijk beschadigd en in een uitwijk route kwam de auto vast te zitten.
De vrouw van Chris heeft een nogal victoriaanse levenshouding en vroeg aan mij om even polshoogte te nemen waarom de heren zo lang wegbleven. Bewapend met haar mobiel en een radium groene paraplu ging ik op weg. Net toen ik dacht:” ach die zijn wat anders gaan doen” zag ik ineens de grote zwarte PC Hoofdstraat tractor midden in de blubber staan. In een kruiwagen ben ik wat scheppen gaan halen en vervolgens werd er met ons drieeen hard geschept, getrokken en geduwd. We zaten alle drie compleet onder de blubber. Maar de auto zat vast.. en bleef vast.Terwijl wij drieen daar zo druk bezig waren kwamen de dochters vertellen dat hun hond achter de kipjes was aan gegaan en Sharon had doodgebeten. Langzaam veranderde het vrolijk begonnen familiebezoek in een drama.
Uiteindelijk is de auto los gekomen de spullen uitgeladen en bij het terug rijden...........kwam hij weer vast te zitten. Maar nu zo vast dat er een tractor er aan te pas moest komen om hem los te maken.Er is een boompje in een nieuw aangelegde perk kort gesnoeid om de auto weer van het land te krijgen.
En dit alles terwijl het regende en de tijd steeds maar verder tikte Jacco en ik moesten nog eens twaalf uur rijden om in Nederland te komen, waar Jacco de volgende ochtend een belangrijke bespreking had. De geplande vertrektijd in de vroege ochtend werd zo vetrekt tijd laat in de middag om 5 uur. Compleet oververmoeid en kapot kwamen we na een barre tocht met veel regen en wegopbrekingen s,ochtend even over 5 uur in Nederland aan.We hebben nog heel even kunnen slapen maar fit was anders. Jacco ging naar de bespreking en ik ging zijn appartement leegruimen die moest die dag worden opgeleverd. Ik was en week in Nederland om Jacco te helpen met het insettelen van zijn nieuwe appartement waar hij nu ook buiten kan zitten.Hij heeft daar nog geen internet dus was het even stil op mijn blog.
Wij beschouwen onze kippen toch als huisdieren. Zo ga ik er ook mee om. Ze zijn nu redelijk tam en eten uit de hand. je kunt ze oppakken en aaien. As je er zo mee omgaat zie je ook dat ze elk een eigen karakter hebben en zo hun eigenaardigheden. Sharon kwam er altijd heel hard aan lopen en trok dan haar rechterpoorje in en zat dan gelijk op haar poepertje.
Het leven gaat verder. Op ons dierenkerkhofje krijgt ze een plekje.
Abonneren op:
Posts (Atom)