Ontmoeting met Jaap Scholten over zijn boek: kameraad baron

 
Het is een prachtige lente dag dat we, tijdens een boekpresentatie, een ontmoeting hadden met jaap Scholten. Een nederlandse schrijver die kort geleden een boek heeft uitgebracht "Kameraad Baron". Een indrukwekkend werk over: de, door het communistme verdreven, aristocratie uit Hongarije. Mischien is zijn zes delige tv reportage "Oostwaards" voor de VPRO, over het zelfde onderwerp, beter bekend.
In december kreeg ik dit boek en heb het met twee leespauzes (om de inhoud even in te laten zinken) gelezen. Een boek die je stil maakt als je beseft wat je leest. Je aan het denken zet en niet je meer los laat.
Over een periode van 11 jaar heeft hij gewerkt aan het verwerven van informatie voor dit boek. Hij heeft vele mensen bezocht en gepraat over hun ervaringen en hun leven. Zo is er een bundel van aangrijpende levensverhalen ontstaan over een donkere periode in oost Europa, waar wij, ons hier in het westen, niet erg bewust van zijn. Aangrijpend omdat het effect van deze periode tot op de dag van vandaag in Hongarije merkbaar is.
Zelf vind Jaap het boek een betere weergave dan de tv reportage omdat de opnames niet echt goed de zwaarte van de gebeurtenissen weergaven. Voor een camera is het natuurlijk moeilijk, om in vaak korte momenten de juiste emotie.s te kunnen vastleggen.Ook is het een onderwerp wat men liever niet in de openbaarheid brengt. Niet... omdat het te pijn doet om over te praten. Niet... omdat er dingen gebeurt zijn waar men liever niet aan herinnerd wil worden.

Prachtig om iemand te ontmoeten die net als wij een passie heeft voor een land met een totaal andere "rijke" geschiedenis als Nederland. Een land met glorie en verval.
Hij was er door zijn grote liefde terecht gekomen en was op zijn beurt nieuwsgierig hoe wij in Hongarije waren beland.
De schrijver is een sympatieke man die naar mijn mening over Hongarije nog lang niet is uitgeschreven. Zijn boek.....een aanrader.

snotneusjes (klik hier)

Enige tijd geleden ging bij ons de telefoon. Aan de andere kant een klein verdrietig stemmetje dat het allemaal niet meer ging. Wat doe je dan..hup in de auto en naar je moeder, want die had je nodig. Nu drie weken later gaat het wat beter en gaan we morgen weer richting Hongarije.

In de tussentijd hebben we niet stil gezeten en hebben we het volgende naar Nederland gehaalt:
Kijk even op:
 
snotneusjes.blogspot.com
door op de titel te klikken