Kerstgroet

Ik wens iedereen die dit leest prettige kerstdagen toe.
En sterkte aan diegenen voor wie, om welke reden dan ook, dit moeilijke dagen zijn.
 

Kleine porva inn.

 
De winter heeft nu hier echt zijn intrede gedaan. Vorst van beneden 10 graden onder nul en veel sneeuw. Onze gevleugelde vrienden hebben het zwaar.
 
Mijn verzorgende neiging naar beesten toe was hier eerst een vreemd verschijnsel. Maar daar raakt men nu een beetje aan gewend. Veel van onze dorpelingen moeten er nog steeds om lachen. Maar ik zie heel schoorvoetend navolging. Er zijn nu gelukkig verschillende vogelhuisjes te zien. Deze hangt voor bij ons aan het hek zodat we het uit het raam kunnen zien.
 

De verwarming draait weer

Gelukkig het meeste functioneert weer zodat het gewone leven weer verder gaat. Niet dat we helemaal omkwamen van de kou (diverse haarden aanwezig) maar op ten duur is het wel comfortabeler met verwarming.
Op dit moment sneeuwt het weer. Dat zorgt voor heerlijke ontspanning.
 

plof even neer

Zo! en nu ... even wat anders. Ik plof even neer bij de computer en heb even heerlijk bij jullie geblogd om inspiratie op te doen. Ook... om mijn eigen frustratie kwijt te raken.
Niet dat ik in gevecht ben met de kerstversiering of lampjes ... maar alle aparaten laten me op het zelfde moment in de steek.
Steen koud en de verwarmingsketel zegt plup, plup... plup en dan niets meer.
De wasdroger zegt peip, piep..... piep en dan niks meer.
De vaatwasser zegt klok, klok, klok, spuit nog wat water weg en blijft vervolgens een eng zuigend geluid produceren.
En dat alles na een lange rit vanuit Nederland als je moe bent, je was wil doen en het huis gezellig wil maken voor de komende feestdagen. Laat ik zeggen.. Nem Jo!
Maar.... allemaal leuke dingen gezien bij jullie, dus over met doem denken. Op naar het kerstgevoel. Ik ga straks gewapend met een zaklantaarn en met handschoenen aan de zolder op, op zoek naar de spirit of kerst, verpakt in een aantal verdwaalde dozen. Altijd weer zo,n speciaal moment vind ik.
De foto van mijn header is op onze allereerste kerstavond in Porva gemaakt. Het was net zo vredig als het er uit ziet.
Aangezien ons huis nu nog helemaal koud en niet in kerstsfeer is, plaats ik een paar plaatjes die ik in de zeer nabije omgeving gemaakt heb.
 
 
 

Kleurkeuze.......

 

Het leven gaat verder en het verbouwen ook.
De laatste ontwikkelingen zijn bij de nieuwe entree. Een ruime ombouw voor de verwarmingketels, wasmachine en droger. Ik heb het tot onze nieuwe machinekamer gedoopt.
Hier de eerste beelden.

Natuurlijk moet het geheel nog worden afgewerkt.
Ik heb mijn kleur keuze een beetje bijgesteld en ga proberen om mijn basis kleuren: okertinten wit en creme een vleug van grijs mee te geven. Hoe?.... daar ben ik nog flink mee aan het puzzelen. Want ik ga dit dan doortrekken in het gehele interieur. Ik blijf nu een beetje steken bij de stoelen van de eetsalon. Deze moet ik opnieuw bekleden. Het framewerk is zwart. Maar ik blijf hangen in de de keuze van de stofkleur: zwart of een natureltint. Ik heb de tafels: 7 stuks, inmiddels allemaal wit gemaakt. Heb me compleet omringt met tijdschriften voor inspiratie. Maar het kwartje blijft maar steken.........

Dag stroopy

 
Ik sta even stil bij de datum dat je vorig jaar verdween.
Nooit zullen we het weten wat er werkelijk is gebeurt.


Voor ieder die het verhaal niet kent posten "in de verkeerde hoek"
en "naar alle waarschijnlijkheid" uit 2009 vertellen het trieste verhaal.
Voor je het weet is er alweer een dag voorbij en zonder veel aandacht een week en zomaar een maand.
Jacco is tussen twee projecten in, heerlijk een tijdje hier. Zonder op en neer gerace en gesjees is het lekker rustig.
Het weer is voor de tijd van het jaar zacht. We doen van alles en er gebeurt een hoop.
Het grondstuk aan de zijkant van het huis kan wel wat aandacht gebruiken. Daar was in geen 10 jaar meer naar omgekeken. Dus eerst maar grondig snoeien,snoeien en snoeien.....
 
Om daarna het snoeiafval op zijn Hongaars op te ruimen en......... op te ruimen en nog eens op te ruimen. Er kwam geen einde aan. Maar met een lekker landwijntje erbij viel dat best te doen.
 

Terug.......

Na een lange tijd van afwezigheid eindelijk terug in blog land.
Niet dat er niets gebeurde, integendeel.
Er gebeurde zoveel in een razend tempo ,dat er tijdbebrek ontstond en ik ook eigenlijk niet meer wist waar ik moest beginnen. Een "blog-blackout" als het ware.
Nu de herfst zijn intrede doet en de avonden weer gaan lengen onstaat er wat meer rust en tijd om mijn verhalen te delen.

Ik begin zo maar ergens:
Tijdens een van de vele keren dat ik Jacco s'avonds van het vliegveld ophaalde zagen we in het donker een klein hertje op de weg liggen. Plotseling ging het kopje omhoog.
Wij in de remmen en erheen. Een kleine oppervlakkig vleeswondje op haar rug, maar compleet van de kaart, was het enige letsel. Hier achterlaten betekende een zekere dood. Dus besloten we in te grijpen en haar mee te nemen op de achterbank.

 
Het bleef daar rustig liggen. Onder het rijden gaf ze heel af en toe een klein keelgeluidje. Maar liet alles zonder tegenwerking over haar heenkomen.
Wij hebben het s'nachts in de auto laten slapen.
De volgende morgen was het prachtig weer en was ze compleet opgeknapt.
De ogen die de avond ervoor dof en flauw de wereld in keken glinsterden weer. De wond was opgedroogd en zag er uit dat het zonder problemen zou genezen.
Toen ik de deur opende was het even paniek zodat ze op de bijrijderstoel belande.
Even nadat ik ook aan die zijde de deur opende wist ze snel de uitweg te vinden waarbij ze net met haar hoef van haar achterpoot tegen de voorruit aan tikte. In een draf en met een zwierige sprong verdween ze in het natuurreservaat. Mij met een ster in de voorruit achterlatend.

zo maar even..

 
 
even een snel kijkje.
dit ligt boven op de linnenkast in de gang.

 
een heel karwei.....pffffff
Ga nu lekker zitten, wens iedereen een prettig weekend.
 
Dramatisch bezoek

 In de afgelopen tijd heb ik van een oude eikenhouten kast een veilig nachthok gemaakt voor de kipjes.Niet te groot en niet te klein met een speciale kippen voeder en drink bak. Ze zitten er graag in want zelfs overdag wanneer het deurtje openstaat zitten ze gezellig met elkaar in de opening. De buiten ren had ik nog niet klaar. Dit leek mij in verband met de vele poezen en vossen in de omgeving toch een veilig gevoel. Dan kunnen ze als we thuis zijn los lopen en als ik weg ben toch buiten veilig in de ren zijn.


Jacco,s tweelingbroer kwam met een vriendelijk gebaar om enkele spullen van ons, die al lange tijd bij hun in de berging staan, naar ons toe te brengen in Hongarije. Dan konden ze samen een weekend met zijn tweeen door brengen, wat eigenlijk sinds ze volwassen zijn niet meer voorkwam.
Iets waar ze allebeide naar uitkeken. Ik zou dan op zondag samen met Jacco in onze auto mee terug rijden naar Nederland.
Op het laatste moment besloot zijn vrouw anders zodat zij en hun dochters en de hond mee kwamen.
Dus op zaterdagavond kwam het hele gezeldschap aan, Ze konden meteen aanschuiven aan de barbeque.

De volgende ochtend werd als eerste een tijdelijke ren gebouwd en zou een buurjongen de kipjes voeren. Vervolgens werd besloten dat de meegenomen spullen in de grote schuur, die achter op het land staat, zouden worden opgeslagen. Deze heeft een eigen toegangsweg zodat je met de auto of tractor in de schuur kan rijden. Zo gingen de beide mannen met de auto en aanhangwagen op weg.

Nu is het weer hier nog steeds nat. Zeg maar gewoon natter de nat nat nat. Zo nat is het in Hongarije sinds de weersberichten worden gemeten nog nooit geweest.En hier beginnen de problemen. De weg achter de schuur was door de zware regen behoorlijk beschadigd en in een uitwijk route kwam de auto vast te zitten.

De vrouw van Chris heeft een nogal victoriaanse levenshouding en vroeg aan mij om even polshoogte te nemen waarom de heren zo lang wegbleven. Bewapend met haar mobiel en een radium groene paraplu ging ik op weg. Net toen ik dacht:” ach die zijn wat anders gaan doen” zag ik ineens de grote zwarte PC Hoofdstraat tractor midden in de blubber staan. In een kruiwagen ben ik wat scheppen gaan halen en vervolgens werd er met ons drieeen hard geschept, getrokken en geduwd. We zaten alle drie compleet onder de blubber. Maar de auto zat vast.. en bleef vast.Terwijl wij drieen daar zo druk bezig waren kwamen de dochters vertellen dat hun hond achter de kipjes was aan gegaan en Sharon had doodgebeten. Langzaam veranderde het vrolijk begonnen familiebezoek in een drama. 

Uiteindelijk is de auto los gekomen de spullen uitgeladen en bij het terug rijden...........kwam hij weer vast te zitten. Maar nu zo vast dat er een tractor er aan te pas moest komen om hem los te maken.Er is een boompje in een nieuw aangelegde perk kort gesnoeid om de auto weer van het land te krijgen.
En dit alles terwijl het regende en de tijd steeds maar verder tikte Jacco en ik moesten nog eens twaalf uur rijden om in Nederland te komen, waar Jacco de volgende ochtend een belangrijke bespreking had. De geplande vertrektijd in de vroege ochtend werd zo vetrekt tijd laat in de middag om 5 uur. Compleet oververmoeid en kapot kwamen we na een barre tocht met veel regen en wegopbrekingen s,ochtend even over 5 uur in Nederland aan.We hebben nog heel even kunnen slapen maar fit was anders. Jacco ging naar de bespreking en ik ging zijn appartement leegruimen die moest die dag worden opgeleverd. Ik was en week in Nederland om Jacco te helpen met het insettelen van zijn nieuwe appartement waar hij nu ook buiten kan zitten.Hij heeft daar nog geen internet dus was het even stil op mijn blog.
 
Wij beschouwen onze kippen toch als huisdieren. Zo ga ik er ook mee om. Ze zijn nu redelijk tam en eten uit de hand. je kunt ze oppakken en aaien. As je er zo mee omgaat zie je ook dat ze elk een eigen karakter hebben en zo hun eigenaardigheden. Sharon kwam er altijd heel hard aan lopen en trok dan haar rechterpoorje in en zat dan gelijk op haar poepertje.
Het leven gaat verder. Op ons dierenkerkhofje krijgt ze een plekje.

Niet alleen nattigheid.

 
Tussen door zijn er ook positieve momenten. Het mooie is dat de zon na een stortbui snel weer gaat schijnen. De temperatuur loopt dan gelijk op tot 29 graden. Dan is het heerlijk genieten in de tuin.
Kijken naar de aktiviteiten van ons parlement. Met Jan-Peter voorop.

en het gaat verder........

Het was even stil op mijn blog. De regen overlast blijft aanhouden. Temperaturen van 29 graden met zon, worden regelmatig onderbroken door heftige onweersbuien met een giga regenval. Dit brengt veel schade met zich mee. Hele stukken bos is door het water vernield en muren van huizen zijn weggespoeld.
Bij een rondje door het huis werd ik onaangenaam verrast met waterschade aan het plafond in een van de gastenkamers. In het dak staan buizen waardoor het stroom via bovengrondse leidingen het huis binnenkomt. Door de enorme regen en storm was het gaan lekken. Zo ook rond de schoorstenen. En dan ook vervelend flink. Alle balken en vloeren op zolder waren doorweekt.
Ik zat net in de keuken met een bakkie troost toen Vincent (ons manusje van alles) binnen kwam om te vragen hoe het met onze kelder ging.
Nu zit er een enorme kelder onder het huis, Zo groot dat we er ooit een bar in willen gaan maken. In de kelder werd we getrakteerd op een zwembad van een halve meter diep. Je begrijpt ik had het even gehad met het "waterprobleem".Nu ben ik niet een type die bij de pakken neer gaat zitten, dus werd er een pomp aangesloten (die Jacco voor een heel ander doel ooit, met mischien wel een vooruitziende blik, had gekocht) en het water werd via het kelderraam weggepompt.
2,5 uur was nodig die enorme hoeveelheid water weg te pompen. 

We hebben de pomp eerst laten staan voor geval dat....... En dat was geen onwijs besluit want er staat nu elke dag 10 cm water, die nu gelukkig eenvoudig weg kan worden gepompt.
Porva inn lijkt nu meer op een cruise-schip met averij. Het is nu pompen of verzuipen.(hi.hi)
Van de kelder heb ik in de constenatie geen foto,s gemaakt.
Maar het zag er rampzalig uit. De schade viel gelukkig mee want we hebben er niet veel instaan.

gebrek aan water door...wateroverlast.

In alle vroegte werd ik gewekt door. het voor ons inmiddels o zo bekend strijdlied, wat door de luidsprekers van het dorps-omroepsysteem galmde. Nog een erfenis van het communistme, die met nog veel toewijding wordt gebruikt.De burgers werden door de burgermeester al in alle vroegte op de hoogte gesteld van "een waterprobleem"
Nu regent en stormt het vreselijk. We hebben al een keer eerder gehad, dat kelders onder water liepen. Die werden toen door de brandweer leeg gepomt. Dus ik dacht dat het zelfde weer aan de hand was.
Ik vervolgde mijn dag zonder ergens verder meer bij na te denken. Toen, aan het einde van de middag, de telefoon ging. Ik werd door onze oostenrijkse vrienden, Willie en Tony, op te hoogte gesteld van het "waterprobleem".
Er is voor onbepaalde tijd geen drinkwater in Porva. Dit omdat verderop in het dal modderwater in de drinkwatervoorziening stroomt. Maar hulp was onderweg we kunnen nu zolang het probleem duurt water tappen uit de drinkwatertruck.
 
We hebben gebrek aan water door wateroverlast. Jan-Peter kijkt bezorgt toe hoe het verder moet.
Het was weer een ouderwets dagje Porva, waar nooit wat gebeurt maar altijd iets aan de hand is.

hongaarse markt

Afgelopen zaterdag was er hier in de direkte omgeving de hongaarse markt.
Vol met oude traditie,s en een groot aanbod aan lokale ambachtelijke producten.
Zoals heerlijke jams, siropen en snoepgoed, groente en kruidenproducten.
Planten en bloemen en de nodige warme lekkernijen.
Helaas was mijn batterij van van camera leeg dus nu maar een bekopte versie.
 
Het was kil weer.Op het kacheltje werd een precies passende pan geplaatst
waar heerlijke warme vruchten thee op werd bereid. Heb menig bekertje moeten drinken
van de mensen, om maar warm te blijven.
Natuurlijk op de snelle opzwepende muziek werd er enthousiast gedanst.
De kleding past thuis in de kostuumafdeling van een film. Maar wordt hier zo op de markt verkocht.
Veel kant en haakwerk werd eveneens aangeboden.
maar helaas geen foto,s

de awards gaan naar...

om de awards een beetje te verdelen over de wereld, geef ik 3 awards in 3 verschillende landen

1 http://hviturlakkris.blogspot.com/
Omdat haar keuken mijn inspiratie was om mijn keuken ook wit te maken.
Hiermee ben ik dus ook besmet met het "vintage white virus".

2 http://laurieannas.blogspot.com/
Omdat haar originele en inspirerende ideeen.

last maar zeker niet least
3 http://wonenentuinierenmetmusje.blogspot.com/
Omdat ik haar blok inspirerend vind en graag bezoek.(ik blij ben dat ze heeft besloten om
op haar eigen wijze hiermee door te gaan).

..........

Ben helemaal in de wolken. Ik heb van Inka en Andre deze award gekregen.
Bedankt luitjes.
 
Daarbij hoort het beantwoorden van maar liefst 35 vragen;
Dus hou je maar even vast.

Waar is je telefoon: Ligt altijd op een plek die ik niet weet. Vergeet vaak dat ik er een heb.
Je haar: Daarmee ben ik altijd mee ingevecht. Donkerblond met natuurlijk blonde highlights van de zon. Die ik in de winter laat bijwerken door de kapper. Wat ik hier in Hongarije nog niet heb aangedurfd.
Je vader: Al lange tijd geleden overleden.
Je moeder: Een lieve, gezellig babbelende vrouw met een warm hart. Altijd aktief met van alles en nog wat. Geeft op haar 82ste zelfs nog gymles aan bejaarden. Zelfs nu weer na haar hartinfarct. Blij dat ik haar nog heb.
Je favoriete eten: Italiaans, zeker als Jacco het heeft gemaakt.
Mijn droom afgelopen nacht: Kan me niet herinneren heb geslapen als een blok.
Favoriete drank: Mag graag wijn met bubbels drinken. Elk land heeft daar zo zijn eigen variant van. Heb hier geluk er zijn heerlijke betaalbare Hongaarse champagne varianten.
Mijn droom: Dat Porva inn een succes wordt.
In welke kamer werk jij: Overal. Kan ook met meerdere dingen tegelijk bezig zijn. Soms is het ook net alsof er hier een bom is ontploft.
Hobby,s: moeilijk te zeggen ben altijd druk bezig met van alles en nog wat. Heb hier ontdekt dat ik tuinieren wel erg leuk vind.
Angst: Om mijn dierbaren te verliezen.
Waar woon je over zes jaar: In Porva.
Waar heb je geslapen vannacht: In een groot antiek Hongaars bed samen met mijn mannetje.
Iets wat je niet bent: Een man, Als ik aan het klussen ben wens ik soms die spierkracht.
Muffins: Heb er niks mee.
Verlanglijstje: Mijn verlanglijstje bestaat haast altijd uit niet materiele dingen.
Waar ben je opgegroeid: In de stad Groningen, waar ik nog steeds graag mag zijn. Wanneer ik de grote markt en de martini toren zie, gaat mijn hart toch even overslaan.
Wat heb je het laatst gedaan: Nu Jacco er is, heb ik uitgebreid vanmorgen koffie met hem gedronken. Hij gaat na een weekje vakantie weer voor een tijd terug naar Nederland. snif snif.
Wat draag je: Spijkerbroek en t-shirt.
De t.v.: Die heb ik al meer dan 1,5 jaar geleden laten afluiten.
Als ik al iets wil zien doe ik het via mijn laptop. Ben fan van youtube.
Mijn huisdieren: Zijn zeer belangrijk voor mij. Kan een leven zonder dieren niet voorstellen.
Vrienden: Heb altijd erg veel gewerkt en was er voor het maken van veel vrienden niet veel tijd. Degene die ik heb zijn me zeer dierbaar en vriendschap betekend voor mij dan ook klaar staan wanneer dat nodig is, al is het midden in de nacht.
Mijn leven: Bepaald niet saai. Heb veel dingen meegemaakt en beleefd. De laatste jaren veel gereisd en gezien. Nu in een ander land, heb ik grenzen verlegd en vindt zelf dat dit een positieve invloed heeft gehad op mijn leven.
Mijn humeur: Meestal opgewekt.
Mis je iemand: Mis stroopy nog erg en natuurlijke ander verloren dierbaren. Soms wanneer het donker weer en regenachtig is, mis ik mijn familie en vrienden. Natuurlijk mis ik Jacco wanneer hij voor een periode weer in Nederland is. Maar ik weet dat hij weer komt en dat is dan een ander gemis.
Voertuig: Onze cabrio die met veel speciale rammeltjes me nog steeds overal brengt. Een onmisbaar iets in deze omgeving.
Iets wat je niet dragen kunt: lage heupbroeken.
Mijn favoriete winkel: Natuurlijk.... de kringloop.
Favoriete kleuren: Voor interieur: naturellen. Voor kleding: blauw
Wanneer heb je voor het laatst gehuild: 2 weken geleden uit frustratie.
Wanneer heb je voor het laatst gelachen: Vanmorgen
Mijn beste vriend: moeilijk, ik heb vrienden en onderscheid maken van best of minder best voelt niet erg prettig.
Een plek waar je weer naar toe zou willen gaan: Vind Wenen,en Rome plaatsen om nog een keer heen te gaan. Egypte bekijken trekt mij erg aan ook al ben ik er nog nooit geweest.
Facebook: Doe er eigenlijk niets mee.
Favoriete plek om te eten: Een mooi romantisch uitgebreide gedekte tafel, ongeacht waar.


Zo dat was een hele prak.
Nu moet ik nog iemand deze award doorgeven.
Dit in een volgende post.......even bijkomen.

Onze dames........gaan in de politiek.

Gisteren zijn we naar de markt in Kisber geweest. Een grote boerenmarkt waar je goed planten kunt kopen. Aangezien de groentetuin op het programma stond hadden we een lijst met aan te kopen planten gemaakt. Nu hadden we die ochtend een lekkere langzame start en zijn op ons gemak naar de markt vertrokken. Niet verstandig als je een lange lijst hebt gemaakt met aankopen. Bij aankomst waren de meeste marktlieden al in gepakt, klaar voor vertrek. Dus snel naar de planten hoek, waar we nog redelijk onze lijst konden afwerken. Toen we alles in de auto hadden geladen wilde Jacco nog even rond struinen naar andere dingen. Zo belanden we achterin de markt waar nog 1 kraam stond waar ze kippen en eenden verkochten. Ik bedoel dus levend. Een lang gekoesterde wens van Jacco was het houden van veel dieren. Bij het aangezicht van die bewegende pluize bolletjes en de vragende ogen van Jacco was ik snel overgehaald. 4 dametjes werden voorzichtig in een enorme doos gezet. Langs herenwegen keerden we als echte boeren volgeladen met vee en aanplant weer huiswaards.

Alles krijgt bij mij altijd een naam.(Wat wil je als je al tegen een auto praat alsof die leeft). We vonden onderweg dat politici wel iets gemeenschappelijks hebben met kippen. Het kippenhok wordt dan ook om gedoopt tot "het parlement" of "de tweede kamer" Ik wil jullie voorstellen aan onze dames.













Geertje
Hoog blond. Haantje de voorste. Brutaal en piept het hardst.
Guusje
Rood. Zit graag rustig in het zonnetje. Kan om een grasprietje ruzie maken.
Sharon
Een klein proppie die alles een beetje later begrijpt.
Jan-Peter
Zwart. Brildragend. Mag graag wat van zich af pikken. Heeft Rakker al in de neus gepikt

 
Rakker heeft de functie van voorzitter opgenomen en ontfermt zich als een echte moederkloek over de kleine spruitjes.

Er waren een paar vragen .........

Een van de vragen was of we al geopend waren.Ja ..onze bed and breakfast is sinds vorig jaar geopend.
 
De veranderingen die ik nu op mijn blok beschrijf zijn de dingen die ik na een seizoen ermee gewerkt heb, aan het verbeteren ben. Aan de zijkant staat een blauw linkje zo kom je op onze website.
 
Afscheid van ons kleine huisje ???? riep ook vragen op.
Naast het grote huis stond een pitoresk bouwvalletje die in elkaar is gestort.
Het moest worden opgeruimt om gevaarlijke situatie,s te voorkomen.
 
Gevonden flessen in originele kratten uit het bouwvalletje.

We hebben een heerlijk weekend achter de rug.Jacco had nog een verassing in petto want donderdagavond is hij al weer in Boedapest.Hij heeft voor ons een hotelletje geboekt en we gaan even heerlijk genieten van Boedapest.Vervolgens blijft hij gezellig een hele week in Porva en gaan we zijn verjaardag vieren.
Ik wens iedereen ook een heerlijk weekend toe.
 

Aswolk gooit roet in het eten.

Jacco zou vorige week vrijdag in begin van de avond landen op Wenen. Lang heeft zijn vlucht als enigste op de doorgaan lijst gestaan. Jacco had inmiddels 3 uur gereisd om op het vliegveld te komen. Slechts een uur voor zijn vertrek werd het gecanceld. De aswolk was door de windrichting veranderd. Nu had ook Oostenrijk het luchtruim gesloten en kon zijn vlucht niet meer landen.
Een stressvol en een teleurstellend iets. We hadden elkaar al een poos niet gezien en waren verheugd dat we samen een lang weekend konden doorbrengen.
Maar helaas dat mocht niet zo zijn. Toen uit frustratie maar weer aan de slag. Maar als zo vaak als 1 ding mis gaat, gaat er van alles mis.
 
Na een eveneens stressvolle periode van veel gepraat met de plaatselijke overheid, ophef en onbegrijpelijk hongaars gedrag nemen we dit weekend afscheid van ons kleine huisje.

Nu is het weer vrijdag en we hebben net nieuws gekregen dat Jacco.s vlucht vanavond geplant staat om te gaan. Het is nog niet 100% zeker maar het ziet er nu goed uit.
Hopelijk kunnen we nu samen van het weekend genieten. We zijn er wel aan toe.

he he.....er komt vooruit gang in de keuken.

 
Vorig winter had ik de keuken ook al eens onderhanden genomen. Het geplastifiseerde keukenblok kon ik ontdoen van zijn, o zo lelijk plastic jasje. Dat was toen al een heel gepruts. Ik heb hem toen creme kleurig geschilderd. Maar de hongaarse verven zijn niet zo kleur vast. Bij terug komst vanuit Nederland, afgelopen maart, zag ik dat het behoorlijk lelijk geel opgekleurd was. Geheel geinspireerd geraakt door de vele witte interieurs, heb ook ik nu ook die stap gezet. Wit met oud hout moet het worden. Aangevuld met roestvrij staal voor het werkgemak. Want we gaan uitgebreider voor onze gasten koken.
Doordat we onze gasten culinair willen verwennen had ik de laatste keer nogal wat porcelein meegenomen. Dit wilde ik overzichtelijk in de keuken opbergen. We hadden oude kast elementen die ik hier voor wil gebruiken. Dus schilder kleding aan en aan het werk.
Het was een heel geheister. Ben alleen, dus ook het sleep en opbouw werk komt voor mijn rekening. Nog niet geheel klaar maar hier alvast een indruk.
De ladder op de achtergrond in de eerste collage is van oud hout. Net als de poten van de werktafel in het midden. Ik zit er aan te denken om de ladder boven de werktafel te hangen. Dan als als rek om dingen aan te hangen waar ook werklicht in zit. Weet nog niet hoe, maar ach... dat komt vast nog wel.

wordt vervolgd.

Zo maar voor pasen

 
 
Spontaan zijn ze er ineens overal. Wilde viooltjes die heerlijk zoet geuren.
Natuurlijk moest nieuwsgierig aagje er zich weer mee bemoeien.
Ik wens iedereen een paar heerlijke paasdagen toe.

werk in uitvoering

 Als je hier zo in de winter zit, dan zie je geleidelijk aan wat het weer voor invloed heeft. Nu na mijn afwezendheid van 1,5 maand zie je alle schade ineens. Dan ziet het er als volgt uit.
Het romantische prieeltje gebouwd door jacco ziet er nu uit als een ruine.
Aangezien het nu nog te koud is voor het buiten werk heb ik dat maar eerst terzijde geschoven.
Al mijn nieuwe ideeen zijn grotendeels voor binnen. Dus heb ik me daar maar op gestort. Haast geen meubelstuk in de omgeving van de gang is op zijn plaats gebleven. 
 
Aangezien het hele huis door mijn wilde plannen er van binnen uitziet als of er een bom is ontploft, wilde ik jullie toch alvast wat plaatjes laten zien van mijn werk in uitvoering. Soms denk ik wel eens: ben ik de enige die van zijn huis soms een werkplaats maakt? Al die foto,s van die perfecte interieurs met vaak prachtige detail weergaves. Maar ja... daar moet ik nu maar even niet aan denken want anders komt het nooit klaar.
De bar stond eerst in de keuken, die nu ook compleet in de remake is. Het moet nog verder aangekleed worden, dus later meer. Het bureau in de gang komt ook nog aan de beurt want, ik wilde de gang betrekken bij mijn nieuw bedachte eetsalon.
 
Nu even een pauze en dan maar weer verder.

Daar ga ik dan

Zoals ik al voorspelde gingen de aankopen zonder al te veel moeite. Bij allerlei nieuwe adresjes heb ik van alles gevonden. Voor ik het wist had ik de auto volledig vol, en dan bedoel ik ook volledig vol. Rakker kon er nog net bij in. Ik had bovenop de aangeschafte berg van nieuwe kostbaarheden een zacht plekje voor hem gemaakt. Hij kon liggend uit het raam kijken.
Rakker als een princes op de erwt en ik als chauffeur, zoefden wij langs heren wegen. Het ging niet zo snel. 12 uur deden we er over. Normaal gaat het sneller, maar ik heb met mijn breekbare lading extra voorzichtig aangedaan.

Wat wel heel snel gaat is de tijd. Het is al weer een half jaar geleden dat we hebben meegewerkt aan de opnames van*de troon*. De eerste uitzending had een kijkdichtheid van bijna 1 miljoen kijkers, zo mailde de filmproductie maatschappij Lemming ons. Aanstaande zaterdag is de aflevering waarin onze "ienimini" bijdrage te zien is. Jacco als secretaris van willem 1 en ik kom als bakkersvrouw op bij hem audientie.
we zijn erg nieuwsgierig.
 

het kon natuurlijk niet uitblijven

Ik heb op de bank eindeloos aantekeningen en schetsen gemaakt.Langzaam vallen ze allemaal als een puzzel in elkaar.Er onstaan eindelijk weer nieuwe ideeen hoe ik het een en ander wil gaan aanpakken.
Het eetgebeuren ga ik grondig onderhanden nemen.Tot nu toe ging dit in de verbouwde paardenstal.Maar deze krijgt een nieuwe bestemming nl. aktiviteiten: zoals workshops en wijnproeverijen.
De huidige huiskamer wordt omgeturnd tot eetsalon.De aanwezige schouw geeft al sfeer en deze wil ik met vintage vondsten verder uitbouwen.Het is de eerste ruimte in de brede gang. Deze gang wil ik bij de eetsalon betrekken door daar ook een paar twee persoonstafeltjes te gaan plaatsen.Zit nog even te dubben hoe ik de gangramen nog verder wil gaan aankleden.
   
Aangezien ik deze keer met de auto ben kan ik het voor mijzelf niet verkopen om leeg terug te rijden.Dus de jacht is geopend in kringloopwinkeltjes,markten en andere struinadresjes. Dan kan het niet uitblijven om nieuwe aanwinsten te vinden om mijn nieuw opgedane ideeen te gaan verwezelijken. 
Dit sleutelrek en oude pomade doos gaan in ieder geval mee.

even een frisse neus

Het was mooi weer dus samen uit wandelen
De zon was lekker voelbaar en de omgeving was prachtig.
 
en dan ineens.... in een piep klein gehucht dook er een klein winkeltje op met antiek. Toen ik mijn neus tegen de etalage plakte zag ik een bordje.Terwijl tijdens carnaval echt alles(behalve horeca natuurlijk)gesloten is,was dit winkeltje geopend.Natuurlijk moest ik naar binnen, even struinen.
De vrouw keek vreemd op dat ik een paar foto,s maakte. Na een gezellig praatje met haar, welliswaar zonder aanschaf van iets, gingen Rakker en ik weer huiswaards.We hadden beiden weer een frisse neus.