de oude paardestal in een nieuw jasje

De laatste ruimte aan ons huis was een oude paardestal.
Ooit had men hier in oude dagen, volgens de vertellingen, 10 paarden.

Gedurende de periode dat ik hier ben heb ik zelfstandig de stal opgekapt.
Ik ben begonnen door het eerst schoon te maken. 

Vervolgens heb ik het gehele balken plafond met een zuur schoonmaakmiddel ontdaan van .....Tja, ik weet niet wat het was. Wil het ook niet weten, Maar er zijn heel wat emmers braggel van af gekomen.
Het was ook een wereld van verschil.Nu hebben de monniken destijds niet bezuinigd op kwaliteit. Het gebruikte hout is een soort die er nu nog steeds prachtig uitziet.
 
Door de adem van de paarden was het stucwerk van de muren zwaar beschadigd.
Ik heb dit gerepareerd door stuc aan te brengen met een kwast in de gaten, groeven en naden.Zodat de aanwezige sfeer behouden bleef.Daarna heb ik de muren off white geverfd.Het licht is hier heel helder en wit komt dan heel scherp over.
De stenen voederbakken zijn blijven staan.De ringen zitten er nog aan.

Het was al met al een heidenskarwei. Stukje bij beetje, met de nodige tijdonderbrekingen, ben ik zo ver gekomen.Het is nog niet geheel klaar. De oude staldeur word aan de binnenzijde afgewerkt met een glazen deur. Er zijn nog wel meer dingen die moeten gebeuren maar het is inmiddels een bruikbare ruimte geworden.

 

We hebben dit eerst als ontbijtruimte gebruikt.Maar dat was niet handig het is te ver weg van onze huidige keuken.
In het komende seizoen gaan we hier allerlei workshops doen.
Een passende naam voor deze ruimte hebben we nog niet gevonden... ik zou zeggen: roept u maar...
 
Op een brocante markt vonden we de paardebel
Deze heeft Jacco vandaag voor mij opgehangen.
Vind hem hier naast de staldeur wel op zijn plaats.